|
ALTER G
Rewolucyjny AlterG Anti-Gravity Treadmill oferuje szybsze i mniej bolesne odzyskiwanie sprawności.Jeśli doznałeś urazu lub przeszedłeś operację, wiesz że proces odzyskiwania może być długi i trudny. Nieważne, czy jesteś zawodowym sportowcem czy amatorem ,seniorem czy młodym zawodnikiem. AlterG Anti-Gravity Treadmill może pomóc zoptymalizować i przyśpieszyć wyniki leczenia, aby uzyskać pełną sprawność.
Bieżnie rehabilitacyjne dla pacjentów po operacji lub urazie. AlterG Anti-Gravity Treadmill oferuje rewolucyjne podejście do rehabilitacji, zdolność do grawitacji i dążenie do odzyskania funkcji, jak nigdy przedtem.
Opatentowana technologia NASA umożliwia precyzyjne częściowe odciążenie ciała. Pierwotnie opracowany przez dr Roberta Whalen do projektowania skutecznych schematów ćwiczeń dla astronautów NASA, ciśnienie powietrza różnicowego (DAP) technologia została dostosowana przez AlterG do wykorzystania w treningu i rehabilitacji. Bieżnia jest urządzeniem medycznym, która może być wykorzystywana do:
- Rehabilitacji urazów kończyn dolnych
- Leczenie schorzeń neurologicznych
- Szybki powrót do aktywności po operacji kończyny dolnej
- Redukcja wagi
- Trening w odciążeniu
- Rehabilitacja po urazie lub zabiegu z kończyny dolnej (biodra, kolana, kostki lub stopy)
- Rehabilitacja po endoprotezoplastyce stawu
- Trening chodu u pacjentów neurologicznych
- Wzmocnienie u starszych pacjentów
- Kontrola masy ciała i redukcja
- Znacząco i precyzyjnie zmniejsza siły reakcji naziemne
- Pomaga zminimalizować dyskomfort i zachęca do ruchu
- Tworzy bezpieczne środowisko do pracy nad techniką
- Pozwala na zwiększenie objętości treningu przy mniejszym wpływie
Co daje:
- Nerwowo-mięśniowe i proprioceptywne przekwalifikowanie
- Poprawia kontrolę nerwowo i aktywność i promuje plastyczność mózgu
- Poprawia równowagę i pewność siebie podkreślając poprawę chodu i długości kroku
- Zapewnia bezpieczne środowisko dla wielozadaniowego szkolenia i uczenia się
- Umożliwia większe obciążenie i intensywność treningu dla układu krążenia i chodu
- Minimalizuje strach przed upadkiem
- Pozwala uruchomić (nawet dla osób bardzo otyłych)
- Wzmocnienie i poprawa koordynacji mięśni otaczających stawy
Zasada sekundowego rozpoznania
Koncepcja „ sekundowego rozpoznania" odpowiada naturze czynnościowego badania USG. Podczas tego rodzaju posługiwania się diagnostyką USG, wykonywane testy kliniczne pod kontrolą USG już w pierwszych sekundach badania dostarczają informacji na temat
natury uszkodzenia tkanki, a co za tym idzie potencjalnych możliwości fizjoterapeuty co do efektywnej a przede wszystkim bezpiecznej opieki nad pacjentem. Już pierwsze obrazy płynące z ekranu aparatu pozwalają terapeucie odpowiedzieć sobie na kluczowe pytanie – czy mogę bezpiecznie pracować z danym przypadkiem? Czy dla danego pacjenta, w danej sytuacji zdrowotnej stanowię najlepszą opcję leczenia? Rzeczywiście USG dostarcza informacji w układzie logarytmicznym. Pierwsze sekundy kontaktu sondy z narządem obfitują w najbardziej obfity strumień informacji dla terapeuty. Stąd nazwa koncepcji używania USG przez terapeutów w celach diagnostycznych. USG daje fizjoterapeucie nowe możliwości korygowania dotychczas stosowanych technik usprawniania. Poprzez możliwość wspólnego z pacjentem śledzenia pożądanych zmian położenia stawu w ćwiczeniach wspomaganych czy budowania schematów aktywizacji mięśni do autoterapii jaką daje SonoFeedBack (SFB), terapeuta odzyskuje realny wpływ na indywidualizację programu rehabilitacji.
Podział pacjentów ze względu na wynik „sekundowego rozpoznania":
- Grupa I – światło zielone: pacjent na pierwszej wizycie nie wykazuje cech schorzeń potencjalnie niebezpiecznych w badaniu klinicznym jak i wywiadzie, a usg potwierdza brak niebezpiecznych uszkodzeń strukturalnych (krwiak, guz, przerwanie ciągłości). Pacjent bezpiecznie może być leczony technikami fizjoterapii i nie wymaga dalszej diagnostyki.
- Grupa II – światło żółte: uszkodzenie strukturalne niewielkiego stopnia, wymagające potwierdzenia i konsultacji specjalistycznej w dalszym etapie. Pacjent może być leczony pod pewnymi warunkami (dobór techniki, konieczność dalszych badań diagnostycznych lub konsultacji specjalistycznej).
- Grupa III – światło czerwone: poważne uszkodzenie strukturalne (guz, przerwanie ciągłości, zapalenie infekcyjne). Pacjent wyłącznie i zazwyczaj pilnie do specjalistycznej opieki medycznej
FMS –Funkcjonalna ocena motoryczna (FUNCTIONAL MOVEMENT SCREEN)
Testy FMS (z ang.: functional movement screening) to zespół siedmiu testów służących do przesiewowej diagnostyki stanu funkcjonalnego zawodnika. Analiza wyników testów FMS pozwala na identyfikację "słabych ogniw" w całym łańcuchu biokinematycznym i wskazuje miejsca gdzie należy skoncentrować ćwiczenia usprawniające, jako niezbędne uzupełnienie treningu sportowego. By zmniejszyć ryzyko pojawienia się najczęściej występujących urazów (skręcenia stawu skokowego, skręcenia stawu kolanowego, zerwania więzadła krzyżowego przedniego kolana) zasadniczy trening sportowy powinien być rozszerzony o elementy postępowania profilaktycznego redukującego występowanie kontuzji w sporcie
Test FMS informuja nas o:
- Funkcjonalnym zakresie ruchu w stawach kończyn dolnych i kończyn górnych .
- Stabilizacji mięśniowej tułowia i kończyn.
- Kontroli nerwowo – mięśniowej i strategii posturalnej.
Stabilizacja centralna , obwodowa.
To praca z pacjentem z wykorzystaniem przyborów rehabilitacyjnych takich jak taśmy, piłki, dyski,maty i inne. Wykorzystanie tego specjalistycznego sprzętu stwarza możliwości nie tylko w budowie napięcia mięśniowego, ale także rozluźnianiu mięśni i przywracaniu ich funkcji. Pozwala także pracować nad równowagą i koordynacją. Zastosowanie jest bardzo szerokie i dotyczy właściwie każdego problemu rehabilitacyjnego.
Niektóre wskazania:
- Bóle stawów kręgosłupa i kończyn,
- Schorzenia kończyn górnych i dolnych,
- Wady postawy (np. skoliozy),
- Stany pourazowe,
- Stany przeciążeniowe i in.
Rozciąganie i autorozciąganie - poizometryczna relaksacja mięśni.
Poizometryczna Relaksacja Mieśni (PIR) jest to rozciąganie mięśni, opierające się na fizjologicznych mechanizmach zachodzących w mięśniach podczas ich pracy.
Każdy mięsień podczas rozciągania ma pewien odruch, który nazywa się odruchem na rozciągnięcie - jeżeli mięsień jest rozciągany to w ramach obrony odruchowo się napina, co jest zabezpieczeniem przed naderwaniem. Zjawisko obrony mięśniowej wygasa dopiero po ok. 30 sek. od rozpoczęcia rozciągania, co powoduje, że te pierwsze 30 sekund nie daje nam tak wiele jak dłuższe rozciąganie.
Sposobem ominięcia odruchu na rozciągnie mięśni jest PIR, który działa na dwa sposoby:
- rozluźnia mięsień rozciągany jeszcze przed jego rozciągnięciem
- rozluźnia też mięsień antagonistyczny w stosunku do niego (tzw. zjawisko antagonistycznego hamowania).
Wskazania do stosowania metody PIR:
- wzmożone napięcie mięśniowe ograniczające zakres ruchu w stawie
- wzmożone napięcie mięśniowe wywołujące ból przy dotyku oraz ruchu
- zwiększenie elastyczności oraz poprawa kurczliwości tkanki mięśniowej
- usprawnienie przepływu krwi w naczyniach włosowatych mięśni
- normalizacja pobudzenia receptorów skóry oraz czucia głębokiego, dzięki czemu z mięśnia do mózgu dostarczane są prawidłowe informacje
- zaburzenia czynnościowe mięśni (urazowe, przeciążeniowe),
- naciągnięcia mięśni związane ze zmożonym wysiłkiem fizycznym
- skrócenia długości mięśni jako powikłanie długotrwałego unieruchomienia
|
